Σύμφωνα με τις εκθέσεις της Διεθνούς Διαφάνειας η Ελλάδα είναι δεύτερη πιο διεφθαρμένη χώρα στην Ευρώπη μετά την Βουλγαρία
Η χωρά μας εδώ και αρκετά χρόνια κατατάσσετε αρκετά ψηλά στον Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς παγκοσμίως σύμφωνα με τις εκθέσεις της Διεθνούς Διαφάνειας. Ο δείκτης κατατάσσει 180 κράτη και περιοχές με βάση τα επίπεδα διαφθοράς στον δημόσιο τομέα, σύμφωνα με ειδικούς και επιχειρηματίες σε κάθε χώρα, χρησιμοποιώντας μία κλίμακα βαθμονόμησης από το 0 έως το 100. Με το μηδέν να αντιστοιχεί σε συνθήκες πλήρους διαφθοράς και το 100 σε απόλυτη διαφάνεια, τα δύο τρίτα των χωρών συγκεντρώνουν βαθμολογία «κάτω από τη βάση» του 50, με τον παγκόσμιο μέσο όρο να διαμορφώνεται στο 43.
Η Ελλάδα μέσα στα τελευταία χρόνια συμφώνα πάντα με τον ίδιο δείκτη κατάφερε να υποχωρήσει 8 θέσεις. Έτσι τώρα πλέον σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι η δεύτερη πιο διεφθαρμένη χώρα μετά τη Βουλγαρία.
Ενδεικτικό για την χώρα μας είναι πως από την 59η θέση το 2017 φτάσαμε στην 67η το 2018, κάτω από την Κούβα, τη Μαλαισία, τη Ρουμανία, την Ουγγαρία, το Σάο Τομέ και Πρίνσιπε και το Βανουάτου. Απογοητευτικό είναι πως οι αναλυτές τοποθετούν την Ελλάδα στη λίστα με τα κράτη που πρέπει να γίνουν αντικείμενο πιο στενής παρακολούθησης.
Η Ελλάδα από το 2012 έχει βελτιώσει τη θέση της και σύμφωνα με τον Δείκτη Αντίληψης Διαφθοράς του 2020 συγκεντρώνει 50 μονάδες. Ένας από τους λόγους, όπως αναφέρεται στην έκθεση, είναι οι μεταρρυθμίσεις που έγιναν για να εξισορροπήσουν τα μέτρα λιτότητας.
Στην κορυφή της λίστας, ως λιγότερο διεφθαρμένες χώρες με 88 βαθμούς, φιγουράρει η Δανία και η Νέα Ζηλανδία με 87, ενώ με 85/100 στη διαφάνεια ακολουθούν η Φινλανδία, η Σιγκαπούρη, η Σουηδία και η Ελβετία. Στον αντίποδα, το κράτος με τον πιο διεφθαρμένο δημόσιο τομέα θεωρείται η Σομαλία ενώ ακολουθούν η Συρία, το Νότιο Σουδάν, η Υεμένη και η Βόρεια Κορέα.
Παρά την πτώση στην κατάταξη οι συγγραφείς της έκθεσης τονίζουν ότι η εικόνα της χώρας παραμένει καλύτερη από το 2012 και εκτιμούν πως αυτό οφείλεται στις δομικές μεταρρυθμίσεις που προώθησε η χώρα μετά το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης το 2008, σε μία προσπάθεια να εξισορροπήσει τα «σκληρά μέτρα λιτότητας».
Οι αναλυτές επιμένουν χαρακτηριστικά πως:
«Έχουμε διαπιστώσει στο πέρασμα πολλών χρόνων που καταρτίζουμε το Δείκτη Αντίληψης της Διαφθοράς ότι ορισμένες χώρες έκαναν προόδους, όπως η Ελλάδα, η Μυανμάρ, ο Ισημερινός. Αλλά την ίδια ώρα έχουμε περιπτώσεις που πάνε προς την αντίθετη κατεύθυνση, όπως ο Λίβανος, το Μαλάουι και η Βοσνία Ερζεγοβίνη. Όσο πιο δημοκρατική είναι μια κοινωνία, τόσο πιο ικανή είναι να πατάσσει τη διαφθορά. Διαπιστώνουμε επίσης ότι ορισμένες χώρες υπονομεύουν την ελευθερία γνώμης, δεν σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτό βλάπτει επίσης την ικανότητα πάταξης της διαφθοράς».
Όμως αν και έχουν γίνει κάποιες βελτιώσεις οι αναλυτές υπογραμμίζουν ότι η πρόοδος στην αντιμετώπιση της διαφθοράς έχει σταματήσει στην Ελλάδα και η μεγάλη γραφειοκρατία δημιουργεί προβλήματα στην χώρα.
