Όλοι στην περιοχή είχαν να το λένε για τα μελομακάρονα της κυρά-Σεβαστής. Λέγανε πως η μυρωδιά από τον φούρνο της την παραμονή των Χριστουγέννων ήταν τόσο δυνατή, που «έσπαγε» τη μύτη των περαστικών τρία στενά πιο κάτω.
Η ίδια, πάντα χαμογελαστή, έλεγε πως το μυστικό δεν ήταν στα υλικά, αλλά στον τρόπο που «κοίμιζε» τη ζύμη. Σήμερα, ξεφυλλίζοντας το παλιό της τετράδιο, μοιραζόμαστε μαζί σας τη συνταγή της—όχι όπως τη γράφουν τα σύγχρονα βιβλία, αλλά όπως την έφτιαχνε εκείνη, με μεράκι και αγνά υλικά.
Τα «Μελωμένα» μελομακάρονα της Κυρά-Σεβαστής
Τα Υλικά:
Για τη ζύμη: 2 ποτήρια ελαιόλαδο (ελαφρύ), 1 ποτήρι ζάχαρη, ½ ποτήρι χυμό πορτοκάλι, 1 κουταλάκι σόδα, 1 κουταλάκι κανέλα, ½ κουταλάκι γαρίφαλο, ξύσμα από 2 πορτοκάλια και περίπου 1 κιλό αλεύρι (όσο πάρει για να είναι η ζύμη μαλακή και λαδερή).
Το «Μυστικό» Υλικό: 2 κουταλιές της σούπας κονιάκ (για να γίνουν τραγανά).
Το Σιρόπι (Το ήμισυ του παντός): 2 ποτήρια μέλι (καλό θυμαρίσιο), 2 ποτήρια ζάχαρη, 2 ποτήρια νερό και μια φλούδα λεμονιού.
Κανόνας: Το σιρόπι κρύο, τα μελομακάρονα καυτά!
Η Εκτέλεση με τα λόγια της γιαγιάς:
Το Ανακάτεμα: «Μην τα παιδεύεις πολύ», έλεγε. Ανακατεύουμε το λάδι με τη ζάχαρη και τα μυρωδικά απαλά. Μόλις ρίξουμε το αλεύρι, ζυμώνουμε ίσα-ίσα να ενωθούν τα υλικά. Αν το παρακάνεις, το λάδι θα βγει έξω και το γλυκό θα σκληρύνει.
Το Πλάσιμο: Πλάθουμε μικρά οβάλ κομματάκια και τα πιέζουμε ελαφρά πάνω στον τρίφτη του τυριού για να κάνουν τις χαρακτηριστικές τρύπες που θα «φυλακίσουν» το μέλι.
Το Ψήσιμο: Στους 180°C μέχρι να πάρουν ένα βαθύ χρυσό χρώμα.
Το Μέλωμα: Μόλις βγουν από τον φούρνο, τα βουτάμε στο κρύο σιρόπι για 1 λεπτό. Όχι παραπάνω, για να μείνουν μελωμένα μέσα και τραγανά έξω.
«Εσείς έχετε κάποιο δικό σας μυστικό συστατικό που κάνει τα μελομακάρονα σας αξεπέραστα; Γράψτε μας στα σχόλια ή στείλτε μας τη δική σας συνταγή!»
