Θρυλική θρεψίνη , σταφυλόκρεμα ή σταφιδίνη «Γλυκιά γεύση σταφυλιού χωρίς ζάχαρη και χημικά πρόσθετα»
Η θρεψίνη κατά την δεκαετία του ’60 ήταν το γνωστότερο κολατσιό για όλα τα ελληνόπαιδα όπου τρελαίνονταν για μια φέτα ψωμί αλειμμένη με σταφιδίνη σε μορφή κρέμας κυρίως ανακατεμένη με ταχινή.
Μπορεί να αντικαταστήσει τη ζάχαρη και ταιριάζει με φρέσκα, μαλακά κατσικίσια τυριά, με γιαούρτι, παγωτό και πολλές γλυκές δημιουργίες . Ακόμα μπορείτε να τη χρησιμοποιείται στο ψωμί, στις κρέπες, στα κέικς. Η θρεψίνη σας προσφέρει γλυκιά γεύση σταφυλιού χωρίς ζάχαρη και χημικά πρόσθετα.
Η σπιτική θρεψίνη είναι το καλύτερο κολατσιό και εμείς στο edisorama.gr ψάξαμε για εσάς την καλύτερη συνταγή για να την φτιάξετε. Μπορείτε όμως να την βρείτε έτοιμη σε πολλά Super Market και παντοπωλεία.
Οδηγίες για την παρασκευή θρεψίνης ή σταφιδίνης στο σπίτι:
Η αναλογία σταφίδων νερού είναι 1: 2 (χρησιμοποίησα 2 φλ. μαύρες σταφίδες)
Αφήνουμε στις σταφίδες 48 ώρες στο νερό, να φουσκώσουν.
Μαζί με το νερό τις περνάμε στο μπλέντερ.
Σουρώνουμε το υγρό με ένα τουλουπάνι 2-3 φορές, πιέζοντας δυνατά με τα χέρια μας.
Μαζεύουμε το υγρό σε μια κατσαρόλα και προσθέτουμε 1 κ. σ. στάχτη.
Ανακατεύουμε κι αφήνουμε για 2 ώρες, να κατασταλάξει η στάχτη.
Αφαιρούμε τον αφρό που θα σχηματιστεί και σουρώνουμε ξανά με το τουλουπάνι.
Βάζουμε το υγρό στη φωτιά και μετά από 1-2 βράσεις χαμηλώνουμε τη φωτιά και σιγοβράζουμε μέχρι να δέσει.
Αποθηκεύουμε το σιρόπι σε ένα καθαρό βάζο.
Δροσιστικό αναψυκτικό: 1 μέρος σταφιδίνης και 5 μέρη παγωμένου νερού
Επαφόμενη θρεψίνη: Ανακατέψετε το σιρόπι με ταχίνι και φτιάξετε το πιο εκπληκτικό κολατσιό.
Δυο λόγια για την ιστορία της θρεψίνης, σταφιδίνης
Το 1936, ο δικτάτορας Ι. Μεταξάς για να ενισχύσει τους σταφιδοπαραγωγούς απαγόρευσε με νόμο τη χρήση της ζάχαρης στη βιομηχανία γλυκισμάτων. Αυτό έγινε γιατί στις αρχές της δεκαετίας του 1890 η μαύρη σταφίδα «κορυφαίο εξαγώγιμο προϊόν της Ελλάδας» έπαψε να έχει ζήτηση στις διεθνείς αγορές, με αποτέλεσμα να κατρακυλήσουν οι τιμές πώλησής της, σε μια περίοδο μάλιστα που υπήρχε υπερπαραγωγή στη χώρα. Οι σταφιδοπαραγωγοί ήρθαν σε απόγνωση .
Το κράτος υπό την πίεση των σταφιδοπαραγωγών προσπάθησε ν’ ανακουφίσει την κατάσταση με διάφορα υποστηρικτικά μέτρα, ένα από τα οποία ήταν η αγορά της σταφίδας και η διοχέτευση της στην παραγωγή φτηνού αλκοόλ, αλκοολούχων ποτών και σιροπιού (σταφιδίνη). Μ’ αυτό τον τρόπο η σταφίδα άρχισε να παίζει σημαντικό ρόλο στην ποτοποιία και στη ζαχαροπλαστική. Η σταφιδίνη ήταν το κυρίαρχο γλυκαντικό μέχρι το 1965, οπότε έπαψε να ισχύει ο νόμος.
Σήμερα χρησιμοποιείται στην αρτοποιία, στη ζαχαροπλαστική και για την ενίσχυση των βαθμών του κρασιού.