Ενώ οι περισσότεροι από εμάς βρισκόμαστε γύρω από ένα γιορτινό τραπέζι, μέσα στη ζεστασιά του σπιτιού μας και κάτω από το φως του στολισμένου δέντρου, κάποια άλλα φώτα στην πόλη μας παραμένουν αναμμένα για διαφορετικό λόγο.
Είναι τα φώτα του νοσοκομείου, του αστυνομικού τμήματος, του πυροσβεστικού σταθμού, αλλά και οι προβολείς των απορριμματοφόρων, εταιρίες φύλαξης , αλλά και εθελοντές της πολιτικής προστασίας που διασχίζουν τους άδειους δρόμους τα χαράματα.
Για κάποιους συμπολίτες μας, η «Άγια Νύχτα» δεν έχει γαλοπούλα και κρασί. Έχει καθήκον, εγρήγορση και μια ιδιότυπη μοναξιά που όμως μετατρέπεται στην πιο βαθιά πράξη αγάπης.
Η Βάρδια της Προσφοράς
Σκεφτείτε τον νοσηλευτή που κρατάει το χέρι ενός ασθενούς την ώρα που αλλάζει ο χρόνος, επειδή οι συγγενείς του δεν μπορούν να είναι εκεί. Σκεφτείτε τον αστυνομικό ή τον πυροσβέστη που αφήνει τα παιδιά του να ανοίξουν τα δώρα μόνα τους, για να είναι σίγουρος ότι εμείς θα παραμείνουμε ασφαλείς. Σκεφτείτε τον υπάλληλο καθαριότητας που, μέσα στο τσουχτερό κρύο, φροντίζει ώστε η πόλη μας να παραμένει όμορφη και καθαρή για τη δική μας βόλτα.
Σκεφτείτε τους εθελοντές της πολιτικής προστασίας όλων των Δήμων όπως των Βριλήσσιων που τα σήμερα Χριστούγεννα τα χαράματα έσβησαν ένα κάδο ανακύκλωσης πλαστικό που κάποιος αχαραχτήριστος πέταξε κάρβουνα ανάμενα από το τζάκι του. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν εκεί για όλους τους υπόλοιπους ήταν οι «Αόρατοι Ήρωες» της Πόλης .
Ένας εργαζόμενος στην τοπική αυτοδιοίκηση μας εκμυστηρεύτηκε «Τα Χριστούγεννα στη βάρδια έχουν μια δική τους, περίεργη ησυχία»,. «Δεν παραπονιόμαστε. Ξέρουμε ότι κάποιος πρέπει να είναι εκεί. Και όταν βλέπουμε τον κόσμο χαρούμενο, νιώθουμε πως κι εμείς βάλαμε ένα μικρό λιθαράκι σε αυτή τη χαρά».
Το Μεγαλύτερο «Ευχαριστώ»
Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι «Αόρατοι Ήρωες» της καθημερινότητάς μας. Δεν ζητούν χειροκρότημα, ούτε ειδικά αφιερώματα. Η μεγαλύτερη ανταμοιβή τους είναι ένα χαμόγελο κι ένα «χρόνια πολλά» από έναν περαστικό που θα αναγνωρίσει τη θυσία τους.
Φέτος, καθώς θα τσουγκρίζετε τα ποτήρια σας, ας κάνουμε μια μικρή παύση. Ας αφιερώσουμε μια σκέψη σε εκείνους που βρίσκονται στο καθήκον. Σε εκείνους που το δικό τους «ρεβεγιόν» είναι ένα γρήγορο σάντουιτς στο γραφείο ή ένας ζεστός καφές στο τιμόνι.
Στους ήρωες της διπλανής πόρτας, στους ανθρώπους που κρατούν την πόλη μας όρθια ενώ εμείς γιορτάζουμε: Σας ευχαριστούμε. Τα δικά σας Χριστούγεννα είναι το πιο λαμπρό παράδειγμα ανθρωπιάς.
